در فصل اول و پس از مقدمه به شكل قدم به قدم شرح داده شده است كه يك گزارشگر حرفه‌اي براي توليد يك گزارش خلاقانه به چه محتوايي نياز دارد و چگونه بايد به آن برسد. اين بخش دو پيوست دارد. از انجايي كه رويكرد مجموعه، گزارش‌هاي اجتماعي است و درصد قابل توجهي از اين نوع گزارش‌ها، رويدادهايي را شامل مي‌شوند كه بحران و مصيبت در آن نقش دارد، در پيوست اول با فنون مصاحبه و ملاحظاتي كه روزنامه‌نگاران در تماس با اين افراد بايد لحاظ كنند، آشنا مي‌شويد. و در پيوست دوم فنون مصاحبه با كودكان و اشاره به پيچيدگي‌هاي طرح سوال و نزديك شدن به فضاي ذهني آنان مورد توجه قرار گرفته است .
· در بخش دوم وارد ساختمان گزارش شده‌ايم، در اين بخش شرح داده شده چرا لازم است اسكلت ساختمان گزارش، موزون و محكم باشد، برخي تميهداتي پيشنهاد شده كه گزارشگر با آن مي‌تواند ميسر اوليه را دقيق‌تر و سريع‌تر طي كند، همچنين سوال‌هايي كه اگر قبل و حين گزارش به آن پاسخ دهيم كنترل داستان را بدست خواهيم گرفت. بعد وارد نازك‌كاري‌هاي گزارش شده‌ايم جايي كه زيبايي‌هاي توليد به مرور چهره مي‌نمايند؛ بافتن واژه‌ها، حصار كشيدن دور تحقيق، چگونگي شروع و پايان و نهايتا خلق موجودي كه بايد متوازن و موزون باشد .
در اين بخش همچنين شما دو گزارش دست اول خواهيد خواند؛ «دختركُشي» و «او مي‌خواست دخترهاي مرا بكُشد». موضوع هر دو گزارش درباره دختركُشي در هند است، علاوه بر نقد هر يك از دو گزارش، آنها با هم مقايسه نيز شده‌اند تا در نهايت ما را به درك دقيق‌تري از درونمايه‌هاي متفاوت، نگرش‌هاي متنوع و توانايي در خلق يك اثر واحد از زاويه‌هاي بديع رهنمون كنند.
· بخش سوم ما را به گزارش داستاني نزديك‌تر مي‌كند، هنر قصه‌گو بودن و روايت‌گري و نويسندگي خلاق. در اين بخش تاثيرات رمان و داستان كوتاه بر تقويت ذهن و قلم نويسنده با ذكر مثال‌هايي آورده شده است. با نقد كوتاهي بر بخشي از «پيرمردي بر سر پل»از همينگوي و «گردنبند» اثر موپاسان سعي شده حد و مرزهاي رنگ و توصيف و ايجاز و قدرت گفت‌وگو در داستان و گزارش و نقاط اشتراك اين دو حوزه بررسي شود و در پايان اين بخش يك گزارش داستاني مي‌خوانيم با عنوان «سرباز» كه بيش از پيش تنوع حوزه گزارشگري را به نمايش مي‌گذارد .
· در بخش چهارم «آقاي كارول ريچ» با ما درباره گزارش‌هاي داستاني دنباله‌دار سخن مي‌گويد؛ از ابزار گزارش تا ابزار نوشتن، فنون شرح و توصيف، تكنيك‌هاي روايت‌گري، خلق متن‌هاي آوايي، چگونگي ايجاد شوق در خواننده و ريز مطالبي كه توجه به آن در ساختار داستان پردازي ضروري است. (توصيه مي‌كنم گزارشگران حوادث‌نويس ما به اين قسمت توجه ويژه‌اي داشته باشند) در اين بخش يك پيوست درباره گزارشگري روايي-داستاني در فضاي وب خواهيد خواند كه آن نيز ادامه نقطه نظرات كارول ريچ است. موضوعي كه در شرايط گرم بودن فضاي مجازي امروزي، مي‌تواند توجه بسياري را برانگيزد .
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.